De foto hierboven van Jörg Sasse hangt in Huis Marseille aan de Keizersgracht. Je moet er twee keer naar kijken; eerst zijn er die blauwe kleurvlakken en dan is daar het besef van dat lege rolletje. In zijn werk isoleert Sasse een deel van de werkelijkheid en brengt dat terug tot een verstild beeld. Haast een schilderij.
Zijn foto’s roepen gevoelens op waarvan je je afvraagt waar ze vandaan komen en die niet altijd even snel te duiden zijn. Misschien is het de eenzaamheid die er uit spreekt, de vergane glorie. Misschien raakt het een diep verdriet en doet het denken aan onze eigen vergankelijkheid. In ieder geval zijn al de foto’s van Sasse van een treurige schoonheid.
Maar word je overmeesterd bij het zien van zulke droevige beelden: adem dan in, adem uit en put uit de stoïcijnse levenskunst. Die leert ons dat we vaak geen invloed uit kunnen oefenen op een vervelend voorval, zoals een leeg wc-rolletje. Dat is een feit waaraan we weinig veranderen. Waar je wel macht over kan hebben is de houding tegenover het voorval en de betekenis die je er aan geeft.
Dus mocht je overmand worden door zo’n triest gevoel, denk dan snel aan de schoonheid van dat eenzame lege wc-rolletje.